Let op: Een schriftelijk euthanasieverzoek is een positieve wilsverklaring. U bent als arts niet verplicht om daarop in te gaan. Bespreek de verwachtingen hierover met uw patiënt. Maak ook steeds duidelijk of euthanasie in de beschreven situatie wettelijk mogelijk is en of u zelf bereid bent om dan euthanasie uit te voeren.

Een schriftelijke wilsverklaring is een verklaring die een patiënt opstelt voor het geval hij in de toekomst wilsonbekwaam wordt. 

Er zijn drie soorten wilsverklaringen:

1. In een negatieve wilsverklaring geeft de patiënt aan wat hij niet wil. Dit kan een behandelverbod zijn, een niet-reanimeerverklaring, maar bijvoorbeeld ook de wens om niet meer opgenomen te worden in het ziekenhuis. Als arts bent u in principe verplicht om deze wilsverklaring op te volgen.
   
   
2. In een positieve wilsverklaring geeft de patiënt aan wat hij wel wil. Een voorbeeld hiervan is een schriftelijk euthanasieverzoek of een levenswensverklaring. Een arts is niet verplicht om een dergelijke verklaring op te volgen.
   
   
3. In een schriftelijke volmacht kan de patiënt een vertegenwoordiger aanwijzen. Hierin legt de patiënt vast wie zijn vertegenwoordiger is als hij wilsonbekwaam wordt.

Voor het opstellen van een wilsverklaring gelden de volgende aandachtspunten:

• Het is belangrijk dat de patiënt de wilsverklaring altijd met u bespreekt.
  
  
• De wilsverklaring moet zoveel mogelijk in eigen woorden zijn opgesteld.
  
  
• De patiënt moet de wilsverklaring regelmatig actualiseren en deze wijzigingen met u bespreken.